Nermin 1963’te Türkiye’den Almanya’ya işçi olarak gider. Tekstil fabrikalarında çalışır, babalarına emanet ettiği üç kızını da bir süre sonra yanına alır, birlikte yaşarlar. Büyük kızı Sevim’den olan torunu Didem, Dortmund doğumlu bir belgesel yönetmenidir. Anneannesinin hafızasının kaybolmakta olduğunu öğrenince onun yanına gitmeye karar verir. Kamerasını alır, anneannesinin ve diğer Türkiyeli göçmenlerin yaptığı gibi İstanbul’dan Almanya’ya giden bir trene biner. Bu tren yolculuğu zamanda bir yolculuğa dönüşür. Kayıp parçalar bir araya geldikçe Nermin’in göçmen bir kadın işçi olarak yaşadığı dönemin portresi ortaya çıkar. Halen Stuttgart’ta yaşayan Nermin artık Alzheimer hastasıdır. Acı ve Tatlı belgeseli yönetmenin kişisel tarihinden yola çıkarak oluşturduğu bir anlatı, göç olgusuna öznel bir yaklaşımdır.
DİDEM ŞAHİN
Marmara Üniversitesi Radyo TV ve Sinema Bölümü’nden mezun oldu. Yüksek lisansını Belgesel Film Yapım ve Yönetim üzerine Londra’da Brunel Üniversitesi’nde, senaryo eğitimini Birkbeck Üniversitesi’nde aldı. Beyrut’a Gittiğimi Anneme Söylemeyin SİYAD tarafından En İyi Belgesel Ödülü’ne layık görüldü. Berlinale Talent Campus’e seçildi. Önemli televizyon kanallarına üç yıl boyunca çeşitli belgeseller üretti. Malezya, Gambiya, Moğolistan, Rusya, Irak, Suriye, Lübnan ve Türkiye gibi coğrafyalarda çektiği belgeselleri festivallerde yarıştı ve ödüller aldı.